Goed, hij is alweer een paar jaar oud, maar wat een fijne remake maakte Bertrand Belin van Yves Montands ‘La Bicyclette’ uit 1968. Nog steeds is het een gevoelig nummer. En dat ligt aan het verhaal erachter.
-> scroll down for the English text
Montands versie heeft al een aardig uptempo, en dat houdt de Franse artiest en schrijver Bertrand Belin er ook in. Maar het blijft een gevoelige, trieste chanson. Dat is ook met een reden, want het gaat over de kindertijd van tekstschrijver Pierre Barouh. Barhouh kennen we van zijn bijdragen aan de filmmuziek voor Un homme et une femme, waarvoor hij teksten schreef en ook de liedjes deels voor zijn rekening nam.
Kindertijd
Maar goed, Barouh’s kindertijd dus. Op de chansonoffensief.nl lezen we dat het lied verhaalt over ‘de jonge Elie Barouh, want zo heette Pierre Barouh eigenlijk. Zijn ouders waren joden en beiden geboren in Turkije. Ze verhuisden naar Frankrijk om er in de buurt van Parijs handel te drijven. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Elie Barouh ondergebracht in Montournais, een klein dorpje in de Vendée, om te ontstappen aan de deportatie. Hij was zeven jaar oud wanneer men hem zei dat hij vanaf nu “Pierre” zou heetten. Niemand mocht weten wie hij echt was, want dat zou hem zijn leven kunnen kosten.’ In het dorp leerde Pierre nieuwe vrienden kennen. ‘Zij spelen de hoofdrol in zijn nummer. Zij droegen hun ware namen en ook hun ware identiteit, zelfs in zijn nummer,’ meldt chansonoffensief.nl.
Velen brachten na Montand een eigen versie van dit gevoelige nummer uit – en ook Pierre Barouh kwam in 1977 met een eigen versie.
Tekst: © Monsieur Plusfours, 2019; foto op homepage: P. Lebruman, CC BY-SA 4.0
English translation
Okay, this song is already a few years old, but what a nice remake Bertrand Belin made of Yves Montand’s ‘La Bicyclette’ from 1968. And still sad. That has to do with the story behind the song.
Montand’s version already had a nice up-tempo, and the French artist and writer Bertrand Belin has kept it that way. But it remains a sensitive, sad chanson. That is for a reason, because it is about the childhood of writer Pierre Barouh. We know Barhouh from his contributions to film music for Un homme et une femme, for which he wrote the lyrics and also partly took care of the songs.
Childhood
Anyway, Barouh’s childhood. The website chansonoffensief.nl tells us that the song is about ‘the young Elie Barouh, because that’s what Pierre Barouh was actually called. His parents were Jews and both were born in Turkey. They moved to France to trade near Paris. During World War II, Elie Barouh was brought to Montournais, a small village in the Vendée, to escape deportation. He was seven years old when he was told that from now on he would be called “Pierre”. No one was allowed to know who he really was, because that could cost him his life.’ In the village Pierre met new friends. “They play the lead role in his song. They bore their true names and their true identity, even in his number,” chansonoffensief.nl reports.
Many released their own version of this sensitive song after Montand – and Pierre Barouh also released his own version in 1977.
