In verzamelaarskringen is Modes in Brussel sinds de jaren ’80 dé plek voor antieke en vintagekleding. Na een paar jaar geen winkel te hebben gehad, is eigenaar Michel Dugardyn terug. Een interview.
-> scroll down for the English text
Michel Dugardyn (67) opent de deur van het art-decopand, gelegen in een rustige straat in Brussel. Via een smalle, statige gang belanden we in zijn domein; tuindeuren komen uit op een binnenplaats. De ruimte staat vol met uitpuilende kledingrekken, op de planken aan de muren liggen stoffen, kleding en dozen met accessoires. Michel excuseert zich voor de overvolle winkel. Binnenkort komt een oud-collega wat orde aanbrengen, vertelt hij.
En toen werd het stil
De sluiting van zijn vorige winkel heeft een trieste aanleiding: de terroristische aanslagen die in 2016 in zijn stad plaatsvinden. ’Buitenlandse toeristen durfden daardoor niet meer te komen,’ zegt Michel. Het wordt stil in zijn winkel aan het Vossenplein. ‘Natuurlijk had ik nog mijn Brusselse klanten, maar dat was niet voldoende. Grote verzamelaars uit bijvoorbeeld Japan bleven weg.’ Michel neemt een drastisch besluit: hij verkoopt zijn kledingcollectie aan een goede klant in Parijs (‘Ze heeft een kledingverhuurbedrijf’) en sluit de winkel.
Met de paplepel ingegoten gekregen
Inkopen en handelen heeft Michel met de paplepel ingegoten gekregen. Zijn moeder is antiquair (‘Mijn ouderlijk huis stond vol antiek’), en na verschillende baantjes gaat ook hij begin jaren tachtig de handel in. Hij koopt tweedehandskleding in per kilo en verkoopt ze per stuk op de markt op het Vossenplein in Brussel. Vervolgens opent hij samen met zijn vrouw Bettina een winkel in de buurt, waarna een verhuizing volgt naar de Blaesstraat. Uiteindelijk vindt er nog een verhuizing plaats, naar een oude supermarkt aan het Vossenplein.
Bedevaartsoord voor verzamelaars
In de Blaesstraat heeft Modes het langst gezeten. De winkel wordt een bedevaartsoord voor liefhebbers en verzamelaars van antieke kleding en voor de costumières die de kleding voor opera’s en films verzorgen. De collectie bevat kledingstukken uit de 18e, 19e en begin 20e eeuw. En natuurlijk veel accessoires, van hoeden tot schoenen, van sjaals tot stropdassen. Modes is als een museum, maar dan een waar alles kan worden gepast en te koop is.
Opnieuw een verzameling aanleggen
Terug naar de periode van de sluiting. Het begint langzaam aan toch weer te kriebelen bij Michel – inkopen is zijn geliefde bezigheid. Hij vindt de huidige locatie van Modes en binnen twee jaar vult hij deze ruimte met een nieuwe verzameling kleding. De winkel is inmiddels vol en een deel huist nu in een magazijn elders in de stad.
Geen jaren-80-kleding
Michel krijgt veel vraag naar kleding uit de jaren ’80, maar met die periode heeft hij niets. En dus waagt hij zich er ook niet aan. Gevraagd naar wat hij liefste zou inkopen, antwoordt hij: ‘Negentiende-eeuwse kleding! Maar ja, dan zie ik iets moois uit de jaren ’50 of ’60, en dan kan ik het niet laten liggen.’
Zijn kennis van antieke kleding heeft hij in de praktijk opgedaan. Maar in de beginjaren zijn het ook verschillende klanten die als zijn leermeester fungeren. ‘Zij leerden me over het gebruik van verschillende stoffen en de kenmerken van de kleding uit een bepaalde periode.’
Prijzen stijgen
Doordat de nieuwe winkel geen etalage heeft, etaleert Michel zijn aanwinsten op Instagram en Facebook. Instagram is voor Michel sowieso een eye-opener geweest: hij heeft zich niet eerder gerealiseerd dat zoveel mensen ter wereld zich met de verkoop van vintage en antieke kleding bezighouden. Al die aandacht heeft er wel voor gezorgd dat de prijzen stijgen. Als inkoper moet Michel steeds hogere bedragen neertellen.
Gelukkig mens
Het mooiste wat hij in de afgelopen twee jaar heeft gekocht is een herenjasje uit de achttiende eeuw. ‘Het is te teer om te dragen, maar mijn vaste Parijse klant kocht het stuk aan om het te etaleren,’ zegt Michel liefdevol. Zijn blik gaat langs de kledingrekken. ‘Dagelijks ben ik een paar uur in de winkel te vinden. Het doet me goed. Mijn vrouw is er nog zijdelings bij betrokken: zij houdt zich bezig met de administratie.’
Voorlopig heeft Michel nog geen plannen om met Modes te stoppen. ‘Nou ja,’ zegt hij lachend, ‘als een verzamelaar bereid is om de gehele collectie tegen een bepaalde prijs over te nemen, dan zeg ik geen nee.’ Maar dat ziet hij nog niet gebeuren. En voor nu vindt hij dat prima.
Update: Michel Dugardyn heeft zijn winkel gesloten
English translation
The shop Modes in Brussels has been the place for antique and vintage clothing in collector circles since the 1980s. After not having had a shop for a few years, owner Michel Dugardyn is back. An interview.
Michel Dugardyn (67) opens the door of an Art Deco building, located in a quiet street in Brussels. Via a narrow, stately corridor we end up in his domain; French doors open onto a courtyard. The space is full of bulging clothes racks, on the walls are fabrics, clothing and boxes with accessories. Michel apologizes for the packed store. A former colleague will soon be bringing some order, he says.
And then it is quiet
The closure of his previous store has a sad reason: the terrorist attacks that have been taking place in his city in 2016. “Foreign tourists didn’t dare to come anymore,” says Michel. It becomes quiet in his store on the Vossenplein. “I still had my customers from Brussels, but that was not enough. Collectors from Japan, for example, stayed away.” Michel makes a drastic decision: he sells his clothing collection to one of his best customers in Paris (“She has a clothing rental company”) and closes the store.
Learning the trade
Michel was introduced into buying and trading by his mother, who was an antique dealer (“My parents’ house was full of antiques”). After several jobs, he starts trading in the early eighties. He buys second-hand clothing per kilo and sells them individually at the market on the Vossenplein in Brussels. He then opens a shop in the neighborhood with his wife Bettina, followed by a move to Blaesstraat. Eventually, another move will take place, to an old supermarket on the Vossenplein.
A place of pilgrimage for collectors
Modes has been in the Blaesstraat for the longest time. The store becomes a place of pilgrimage for lovers and collectors of antique clothing and for the people who provide the clothing for operas and movies. The collection contains clothing from the 18th, 19th and early 20th centuries. And of course many accessories, from hats to shoes, from scarves to ties. Modes is like a museum, but one where everything can be tried on and is for sale.
A new collection
Back to the closing period. Shopping for antique clothing is in Michel’s blood – he just can’t stop. He finds the current location of Modes and within two years he fills this space with a collection of old clothing. The store is now packed and a part of his collection is now also housed in a warehouse elsewhere in the city.
No 80’s, please
Michel receives a lot of demand for clothing from the 80s, but he has nothing with that period. And so he won’t. Asked what he would love to buy, he answers: “Nineteenth-century clothing! But when I see something beautiful from the ’50s or’ 60s, I can’t resist it – and have to buy it.”
He acquired his knowledge of antique clothing in practice. In the early days of his shop customers also act as his teacher. “They taught me about the use of different fabrics and the characteristics of clothing from a certain period.”
Prices rise
Because the new store has no shop window, Michel is displaying his acquisitions on Instagram and Facebook. Instagram has been an eye-opener for Michel: he never realized that so many people in the world are involved in selling vintage and antique clothing. All that attention has ensured that prices are rising. As a buyer, Michel has to pay higher and higher prices.
Happy man
The best thing he has bought in the last two years is a men’s jacket from the eighteenth century. “It is too delicate to wear, but my Parisian customer bought the item to display it,” Michel says lovingly. His gaze goes along the clothing racks. “I can be found in the store for a few hours every day. It does me good. My wife is still indirectly involved: she is responsible for the administration. “
Michel does not yet have any plans to stop Modes. “Well,” he says with a laugh, “if a collector is willing to take over the entire collection at a certain price, I won’t say no.” But he doesn’t see that happening yet. And for now that’s fine.
Update: Michel Dugardyn has closed his shop
© tekst en beeld: Monsieur Plusfours 2019
MELD JE AAN VOOR DE GRATIS NIEUWSBRIEF!
