De betaalbare, klassieke Franse keuken is al een paar jaar terug van weggeweest. Dat bewezen eerder al Bouillon Pigalle en Brasserie Belanger. Sinds afgelopen januari kan er een nieuwe restaurant aan dit rijtje worden toegevoegd: Brasserie Rosie, gelegen in de wijk Bastille.
Weinig doet eraan herinneren dat hier ooit een Ierse pub zat. De Britse ontwerper John Whelan heeft er een hippe zaak van gemaakt, maar niet te. Dus naast millennial pasteltinten en een eigthies spiegelplafond ook een klassieke bar en Thonetstoelen. Eerder nam Whelan in Parijs Bouillon Julien onder handen en in 2019 gaf hij Brasserie Terminus Nord nog een opknapbeurt.
Zones
Brasserie Rosie is opgedeeld in ‘zones’: Franse bistrotafeltjes bij de ingang, een lange rij zitbanken met tafels, zoals in een Amerikaanse diner. En achterin nog een grote ruimte, waarvan een deel is voorzien van spiegels en kroonluchters – als was het de spiegelzaal van Versailles. En alsof dat nog niet genoeg is, zijn er boven nog drie af te huren privéruimtes: ze doen denken aan oude kamers bij grand-mère thuis.
Franse klassiekers
Initiatiefnemers zijn Juliette Cerdan en Kevin Caradeuc. Beiden werkten eerder bij de Big Mamma-groep, waar ook Brasserie Belanger onder valt. Achter de kachel staan chef Eloi Spinnler, die het vak leerde bij sterrenkok Alain Ducasse, Lilian Bard, opgeleid bij Maison Vérot (‘Artisan charcutier d’excellence)’, en patissier Yohan David die eerder werkte bij tweesterrenrestaurant Le Clarence. Niet de minste dus. Met veel liefde maken ze Franse klassiekers als saucisse purée, steak frites, côte de boeuf, maar ook oeuf mayo, bulots en paté en croute. En dat alles tegen aangename prijzen.
Snelle bediening
Als alle tweehonderd zitplaatsen bezet zijn, is het flink doorwerken voor de koks. Maar ze hebben hun logistiek prima op orde. Tien minuten na Monsieur Plusfours’ bestelling kwam het hoofdgerecht al op tafel. Dat is snel, al moet erbij vermeld worden dat er om kwart over twaalf verder nog niemand was. Tegen een uur was het er stampvol. Reserveren is dan ook aan te raden.
Hoe smaakte het?
Dat alles fait maison is, proef je. De boterzachte eend ging vergezeld van een smakelijke wortelpuree en twee geroosterde wortelen. En de machtige St. Honoré was een fijn slotakkoord. De rekening was al even plezierig, al moesten we even slikken bij de prijs van het glas Chinon (8,50 euro). Hier komen we terug. Al was het maar voor het supervriendelijke personeel, gekleed in vintage blauwe werkmansjasjes.
© tekst en foto’s: Monsieur Plusfours 2020
MELD JE AAN VOOR ONZE GRATIS NIEUWSBRIEF!
